Bij de IK-kant gaat het vooral om ‘commitment’, ofwel de persoonlijke betrokkenheid van eenieder, bij het project. Commitment groeit als:
de betrokkenen voldoende in staat zijn om het project zelf vorm te geven en er een belangrijke bijdrage aan te leveren;
het project de persoonlijke groei en ontwikkeling stimuleert van degenen die zich ermee bezighouden;
het project bijdraagt aan doelstellingen die de betrokkenen belangrijk en zinvol vinden.
Hoe meer dit aan de hand is, hoe meer de organisatie en de persoon zelf ervan profiteren. ‘Het’ project wordt dan ‘mijn’ project. ‘Ik wil graag dat het project slaagt, omdat ik het belangrijk vind, niet omdat het mijn werk is.’
De vier thema’s van de IK-kant zijn:
Binnen en rondom een project kan van alles gebeuren en wordt er veel van je gevraagd. Zelfbewustzijn is een belangrijke voorwaarde om daar goed je weg in te vinden. Als je je sterkere en zwakkere punten kent, kan je daar bewust mee werken. Neem je bijvoorbeeld stellig je positie in of geef je een ander de ruimte, heb je een rationele of vooral een gevoelsmatige aanpak, neig je naar ‘away from pain’ of juist ‘towards pleasure’? Met deze zelfkennis kan je kiezen voor het gedrag waar je het meest effectief mee bent in plaats van reageren ‘zoals je altijd doet’.
Een van de belangrijkste boodschappen van PMC is: laat je gedrag niet voortkomen uit een (onbewuste) instinct- of routinematige reactie op wat zich voordoet. Neem voldoende tijd voor reflectie, kies dan bewust de reactie die je goed dunkt. Een split second kan vaak al wonderen doen. Reflecteer zelf en samen met je opdrachtgever en met je team. Kijk samen naar de afgelopen periode, wat zich heeft voorgedaan en waar en wat die jullie heeft gebracht heeft. Het levert altijd inzichten op die je kunt gebruiken in de volgende fase van je project.
Soms is er veel onbesproken gedoe in je project, dat de voortgang van het project belemmert. Dan is het nodig om ‘het moedige gesprek’ te voeren, een gesprek waarvan je drie dingen weet:
het is hoog tijd om de stilte te verbreken; niet doen is eigenlijk geen optie meer;
eenmaal begonnen is er geen weg meer terug;
het verloop en de uitkomst zijn onzeker.
Het ‘moedige gesprek’ voelt aan als een spannend gesprek. Het vraagt durf om je uit te spreken en je open op te stellen. Benoem wat besproken moet worden, altijd met respect. Oordelen is niet nodig, een krachtig ‘speaking truth to power’ wel. Zelfs als dat betekent dat je het project, in ieder geval onder deze omstandigheden, niet aanneemt of gaat teruggeven.
Hier hebben we het over ieders commitment. Zowel aan de opgave, elkaar, de resultaten, de beoogde effecten en aan de achterliggende doelstellingen van het project. Zoals gezegd is commitment een centraal thema binnen PMC en heeft het allerlei grote en kleine (praktische) consequenties voor de aanpak van het project. Het gaat binnen PMC over een resultaatverplichting van projectleider en zijn team en niet over een inspanningsverplichting. Dat is waar jij je aan committeert en aan jou de vraag of je dat voldoende kunt en wilt.
Praktische vragen aan de IK-kant
